Το φαινόμενο που παρατηρείται όμως είναι ότι ενώ κάποιος είναι στο όριο να εκδηλώσει ή να μην εκδηλώσει αυτοάνοσο νόσημα, η κλασσική ιατρική σπάνια μπορεί να τα αποτρέπει, περιμένοντας τον πολίτη να το εκδηλώσει βάζοντας τον στο τρυπάκι των φαρμάκων που είναι πάρα πολύ ακριβά. Και βέβαια, ο ασθενής ποτέ δεν θεραπεύεται και ζει πάντα με συμπτώματα, αλλά και με τις παρενέργειες των φαρμάκων που πολλές φορές είναι καταστροφικές για την υγεία.
Παραδείγματα αυτοάνοσων νοσημάτων
Τα νοσήματα αυτά αναφέρονται και ως Νόσοι του Συνδετικού Ιστού
Νευρικό Σύστημα
Σκλήρυνση κατά Πλάκας
Βαριά Μυασθένεια
Αυτοάνοσες Νευροπάθειες
Σύνδρομό Guillain-Barré
Αίμα
Αυτοάνοση Αιμολυτική Αναιμία
Κακοήθης Αναιμία
Αυτοάνοση Θρομβοκυτταροπενία
Αιμοφόρα Αγγεία
Κροταφική Αρτηρίτιδα
Αντιφωσφολιπιδικό Σύνδρομο
Αγγειίτιδες όπως η Κοκκιωμάτωση Wegener
Νόσος του Αδαμαντιάδη Behçet.
Ενδοκρινείς Αδένες
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου Ι
Θυρεοειδίτιδα του Hashimoto
Αυτοάνοση ωοθηκίτιδα και ορχίτιδα
Αυτοάνοση νόσος των επινεφριδίων αδένων.
Γαστρεντερικό Σύστημα
Νόσος του Crohn
Ελκώδης Κολίτιδα
Πρωτοπαθής Χολική Κίρρωση
Αυτοάνοση Ηπατίτιδα.
Δέρμα
Λεύκη
Ψωρίαση
Ερπητοειδής Δερματίτιδα
Πέμφιγα + πεμφιγοειδές
Πολλών Οργάνων (περιλαμβανομένου και του μυοσκελετικού συστήματος, δηλαδή μύες, αρθρώσεις, τένοντες κ.α.)
Αγκυλοποιητική Σπονδυλίτιδα
Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος
Σκληρόδερμα
Πολυμυοσίτιδα
Δερματομυοσίτιδα
Σύνδρομο Sjogren.
Πώς να αποφύγετε τα Αυτοάνοσα νοσήματα. Τι πρέπει να κάνετε
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει κάποιος ο οποίος κινδυνεύει με αυτοάνοσο είναι η ρύθμιση του ψυχο-νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικού άξονα (P.N.E.I) και μάλιστα να κάνει επαναπρογραμματισμό και στις δύο κατευθύνσεις όπως το ψυχοσωματικό και το σωματοψυχικό. Αυτό γίνεται με σύμπλοκα βιολογικά ρυθμιστικά σκευάσματα που περιέχουν πολλούς αγγελιοφόρους και ρυθμίζουν μέσω του εξωκυττάριου χώρου όλο τον άξονα του P.N.E.I με αποτέλεσμα την πλήρη ρύθμιση του εγκεφάλου και του υποσυνειδήτου, του θυρεοειδή αδένα, των ορμονών και του ανοσολογικού συστήματος. Με την ρύθμιση αυτή αποφεύγεται η ενεργοποίηση αυτοάνοσων καταστάσεων.
Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι η στοχευμένη στρατηγική αποτοξίνωση. Το βήμα αυτό γίνεται με διάγνωση βασισμένη σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία που πρέπει να γίνεται από ειδικό για να εξακριβωθεί η τοξικότητα του ατόμου εάν είναι πρώτου, δευτέρου ή τρίτου βαθμού έτσι ώστε ο οργανισμός να αποτοξινωθεί και να ελευθερωθεί για να μπορούν να λειτουργήσουν είτε τα φάρμακα είτε βιολογικές ουσίες. Εάν δεν γίνει η αποτοξίνωση, οι θεραπείες είναι σαν να χτυπάν σε τοίχο.
Το τρίτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι το ενεργειακό σας προφίλ (βιοσυντονισμός). Να δείτε δηλαδή τις αποκλίσεις του οργανισμού από τις φυσιολογικές συχνότητες και να δείτε αν υπάρχουν στον οργανισμό σας υπολείματα ή τα ίχνη από μικρόβια, παράσιτα, ιούς, που δεν ανιχνεύονται με εξετάσεις αίματος σε πολύ πρώιμη φάση.
Το τέταρτο βήμα είναι η ανάλυση τρίχας για την εύρεση βαρέων μέταλλων και 37 ιχνοστοιχείων που είναι απαραίτητα για τον οργανισμό και μπορούν έτσι ΜΟΝΟ να δοθούν τα απαραίτητα μέταλλα και ιχνοστοιχεία που χρειάζεται ο οργανισμός σας.
Το πέμπτο που πρέπει να κάνετε είναι η διερεύνηση του χώρου που εργάζεστε ή ακόμα και στο σπίτι για ηλεκτρομαγνητικό και γεωπαθητικό στρες. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι σε καθημερινή βάση επικίνδυνη για την υγεία μας και μάλιστα δρα αόρατα. Το ίδιο και το γεωπαθητικό πεδίο που προκαλεί απίστευτες καταστάσεις στην υγεία μας. Οπότε πρέπει να διασφαλιστεί από ειδικό ότι δεν έχετε ηλεκτρομαγνητισμό ή γεωπάθεια.
Πως γίνεται η ρύθμιση ενός αυτοάνοσου
Η ρύθμιση ενός αυτοάνοσου μπορεί να επιτευχθεί ρυθμίζοντας την φυσιολογία του οργανισμού μας. Με άλλα λόγια πρέπει να γίνει τέτοια διαχείριση στον οργανισμό σας ώστε να πετύχετε μια πλήρη ισορροπία αποφεύγοντας παρενέργειες από το φάρμακα που θα παίρνετε. Αυτό μπορεί να γίνει με το να ελέγχετε το ενεργειακό προφίλ σας ΜΟΝΟ από ειδικούς που θα μπορούν να σας ρυθμίσουν και επίσης με ειδική αιματολογική εξέταση που ελέγχει τουλάχιστον 13 κυτταροκίνες στο ορό του αίματός σας.
Η εξέταση αυτή γίνεται για να δείξουμε στον ασθενή που πάσχει από αυτοάνοσο ότι εκφράζονται τα Τ λεμφοκύτταρα τύπου 1, πράγμα που σημαίνει ότι κυτταροκίνες που εκφράζονται από το συγκεκριμένα λεμφοκύτταρα είναι υψηλές και πρέπει να ρυθμιστούν για να μειωθούν τα συμπτώματα. Για παράδειγμα, ένα υπάρχει μεγάλη αύξηση της ιντερλευκίνης 8 έχει βρεθεί από διάφορες εργασίες ότι ο ασθενής έχει χρόνιο ή οξύ στρες, και ότι πάσχει από χρόνιες φλεγμονές, πράγμα που συμβαίνει στους περισσότερους ασθενείς με αυτοάνοσα. Αναλόγως το αυτοάνοσο, ο ασθενής έχει μπορεί να εκφράζει μια ή περισσότερες κυτταροκίνες με αποτέλεσμα να χρειαστεί πιο πολύπλοκη θεραπευτική προσέγγιση.
Η θεραπευτική ή ρυθμιστική προσέγγιση μπορεί να είναι με βιολογικά-ρυθμιστικά σκευάσματα, συμπληρώματα διατροφής ΜΟΝΟ με διάγνωση, και θεραπευτικές συχνότητες που είναι πλέον αρκετές για όλα το αυτοάνοσα με στοχευμένες συνεδρίες και μπορούν αν ανακουφίσουν τα συμπτώματά τους χωρίς καμία παρενέργεια. Άρα, ο συνδυασμός κλασσικής και συμπληρωματικής ιατρικής ιατρικής είναι η μόνη αξιόπιστη λύση για τα αυτοάνοσα και καμία από τις δύο δεν μπορεί να σταθεί από μόνη της για την ρύθμιση της φυσιολογίας του ατόμου.
Το μυστικό
Τα αυτοάνοσα ΚΑΙ προλαμβάνονται ΚΑΙ διαχειρίζονται με ειδική και στοχευμένη διάγνωση και θεραπεία. Επίσης, δεν καταργούνται τα φάρμακα ΑΛΛΑ μαζί με συμπληρωματικές θεραπείες απαλύνουν από τα πολλά συμπτώματα το άτομο που έχει το συγκεκριμένο αυτοάνοσο.
Δρ. Ιωάννης Τολιόπουλος, PhD, Μοριακός Βιολόγος, Διδάκτωρ Κλινικο-Εργαστηριακής Φυσιολογίας, Μεταδιδάκτωρ της Ανοσολογίας της Αναπαραγωγικής Ιατρικής.
