Ο Χάινριχ φον Κλάιστ υπήρξε ένας από τους πιο αινιγματικούς, ιδιότυπους και σκοτεινούς συγγραφείς του 19ου αιώνα και το έργο του διακρίνεται από ένταση, έχοντας στο επίκεντρό του τη πολιτική, τη θέση της γυναίκας, τον έρωτα, τις ανισότητες.
Υπήρξε ο μεγαλύτερος από τους Γερμανούς ρομαντικούς και πρόδρομος του μοντερνισμού, μελετήθηκε από τους συγγραφείς του 20ου αιώνα και αποτέλεσε σημείο αναφοράς της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Στη σπασμένη στάμνα ο Κλάιστ μετρά τις δυνατότητές του στη συγγραφή κωμωδίας και η επιτυχία του ήταν ανεπανάληπτη, δεδομένου ότι παίζεται επί δύο και πλέον αιώνες με διθυραμβικές κριτικές.
Το έργο, που παρακολουθήσαμε στο Εθνικό Θέατρο, μας πρόσφερε μια δίωρη ευχαρίστηση, ένα ατελείωτο σφυροκόπημα απόλαυσης και κωμικών στιγμών, ανατροπών και αυθαιρεσιών, παθών και λαθών.
Είναι εμφανή τα στοιχεία της σαθρής κοινωνίας, των προβληματικών ανθρώπινων σχέσεων, του ελλιπούς συστήματος δικαιοσύνης, της ηθικής εξαθλίωσης, της δυσχερούς θέσης της γυναίκας, της αυθαιρεσίας της ανδρικής εξουσίας.
Στη παράσταση, με αφορμή το σπάσιμο μιας συλλεκτικής στάμνας, η ιδιοκτήτρια της -Μάρθα Ρουλ- μηνύει τον αρραβωνιαστικό -Ρούμπερ Τύχελ- της κόρης της -Εύα- και η υπόθεση έρχεται στο δικαστήριο για να διαλευκανθεί από τον δικαστή-Αδάμ .
Παρών και στην εκδίκαση της υπόθεσης ο επιθεωρητής Βάλτερς, που αγανακτεί με τη συμπεριφορά του δικαστή Αδάμ, που παραπαίει, παραληρεί, ψευδολογεί, αλλοιώνει τις μαρτυρίες των προσώπων, ενώ ο Ρούμπεν θεωρεί ένοχο του σπασίματος της στάμνας κάποιον διεκδικητή της καρδιάς της Εύας, ο οποίος στη προσπάθειά του να ξεφύγει από τον Ρούμπεν κτυπά το πόδι του, πέφτοντας από το παράθυρο του δωματίου της Εύας.
Και ενώ οι αντεγκλήσεις συνεχίζονται για το άτομο που ήταν στο δωμάτιο της Εύας και συνευρέθη μαζί της, σπάζοντας τη στάμνα, εμφανίζεται η θεία Μπριγκίτε που αποκαλύπτει τον δικαστή Αδάμ σαν τον άνθρωπο που πηδώντας από το δωμάτιο της Εύας χτύπησε το πόδι του και έσπασε τη στάμνα.
Σημαντικό ρόλο στην έκβαση της υπόθεσης έπαιξε και ο βοηθός του δικαστή γραφέας Λιχτ που έσκαβε το λάκκο του δικαστή εποφθαλμιώντας τη θέση του.
Οι Σκηνοθέτες της παράστασης Ακύλλας Καραζήσης και Νίκος Χατζόπουλος ακολούθησαν με ακρίβεια τη τεχνοτροπία του συγγραφέα, δίδαξαν τους ρόλους στη κόψη του ξυραφιού, έσπρωξαν τις καταστάσεις στα άκρα και ερμήνευσαν υπέροχα τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, του επιθεωρητή ο πρώτος και του δικαστή ο δεύτερος.
Όλοι όμως οι ηθοποιοί, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες των σκηνοθετών, απέδωσαν εξαιρετικά με προεξάρχουσα τη Μάρθα Φριτζήλα στο ρόλο της Μάρθα Ρουλ.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΑΙΝΡΙΧ ΦΟΝ ΚΛΑΙΣΤ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΚΥΛΛΑΣ ΚΑΡΑΖΗΣΗΣ-ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΠΑΣΤΑΣ
ΣΚΗΝΙΚΑ: ΚΛΕΙΩ ΜΠΟΜΠΟΤΗ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΥΡΜΑ
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΑΛΕΞ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΔΙΑΝΟΜΗ
ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ – ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΑΔΑΜ
ΑΚΥΛΛΑΣ ΚΑΡΑΖΗΣΗΣ – ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΒΑΛΤΕΡ
ΚΙΤΤΥ ΠΑΙΤΑΤΖΟΓΛΟΥ- ΕΥΑ
ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΤΖΗΛΑ – ΜΑΡΘΑ ΡΟΥΛ
ΘΑΝΟΣ ΤΟΚΑΚΗΣ – ΡΟΥΜΠΡΕΧ ΤΥΜΠΕΛ
ΠΑΝΑΓ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ – ΜΠΡΙΓΚΙΤΕ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ – ΓΡΑΦΕΑΣ ΛΙΧΤ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΟΣΠΙΤΣΗ – ΚΛΗΤΗΡΑΣ ΧΑΝΦΡΙΝΤ
ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΗΛΙΑ – ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΓΚΡΕΤΕ
ΜΕΛΙΝΑ ΠΟΛΥΖΩΗ -ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΛΙΖΕ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ – ΦΑΙΤ ΤΥΜΠΕΛ
Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: thesspress.gr
