Η επικίνδυνα φθίνουσα υδροφορία εγγράφεται ως προ-σύμπτωμα ενός βαθύτερου περιβαλλοντικού προβλήματος. Η Τουρκία διανύει την πιο ξηρή περίοδο από το 1973, καθώς τους πρώτους εννέα μήνες του 2025 καταγράφηκε μείωση των βροχοπτώσεων κατά 26% σε εθνικό επίπεδο.
Η ποσότητα βροχής που έπεσε ήταν μόλις 380 χιλιοστά ανά τετραγωνικό μέτρο, έναντι των αναμενόμενων 520.
Οι περιφέρειες της Νοτιοανατολικής Ανατολίας, της Κεντρικής Ανατολίας, του Αιγαίου και της Μεσογείου βιώνουν ελλείμματα βροχής που φτάνουν έως και 53%, κάτι που μεταφράζεται ήδη σε αισθητές απώλειες γεωργικών αποδόσεων.
Άγκυρα και Σμύρνη στο χείλος της υδατικής κρίσης
Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι και οι πιο ευάλωτες. Η Άγκυρα καταγράφει ποσοστό πληρότητας των δεξαμενών μόλις 13,3%, με το υδροδοτικό της σύστημα να τελεί υπό πίεση. Στη Σμύρνη, η κατάσταση είναι εξίσου κρίσιμη: η στάθμη στο φράγμα Ταχταλί, τη βασική πηγή νερού της πόλης, έχει υποχωρήσει στο 6%.
Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων οδηγεί σε ακραίες διακυμάνσεις, με τη Μαύρη Θάλασσα να διατηρεί σχετική κανονικότητα, ενώ περιοχές όπως ο Μαρμαράς και η Νοτιοανατολική Ανατολία αντιμετωπίζουν ελλείμματα 94% και 88% αντίστοιχα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου. Η εξάρτηση από βραχυχρόνιες νεροποντές και η αδυναμία απορρόφησης από τις ανεπαρκείς αστικές υποδομές εντείνουν το πρόβλημα, μετατρέποντας τη σποραδική βροχή σε αιτία πλημμύρας αντί για λύτρωση.
Αστική ερημοποίηση
Η κατάσταση δεν προοιωνίζεται μόνο γεωργικές απώλειες, αλλά εισάγει τον αστικό πληθυσμό σε νέο καθεστώς κινδύνου: αυτό της αστικής ερημοποίησης.
Το νερό γίνεται πια όχι μόνο φυσικός πόρος, αλλά γεωπολιτικό διακύβευμα, κοινωνικό ζήτημα και πρόκληση για τη δημόσια υγεία.
Πηγή: ethnos.gr
ΦΩΤΟ:Η λίμνη Τουζ στην Άγκυρα το 2021 (AP Photo/Emrah Gurel)
