μετάφραση-σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Αρβανίτης
φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Σταματοπούλου
βοηθός σκηνογράφου: Αναστασία Δημουλάκη
ερμηνεύουν: Αργύρης Αγγέλου & Ιωάννα Πηλιχού
επικοινωνιακό υλικό & artwork : Κάρολος Πορφύρης
styling: Σοφία Δριστέλα
μακιγιάζ & μαλλιά: Θάνος Βογιατζής
Παραστάσεις στο Θέατρο Αθήναιον
από 16 Νοεμβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Πέμπτη & Παρασκευή στις 21.00
Σάββατο στις 18.30 και 21.00
Τετάρτη & Κυριακή στις 19.00
τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ (κανονικό) & 10 (μειωμένο)
προπώληση:
στα ταμεία των Θεάτρων Αριστοτέλιον & Αθήναιον
στο Viva.gr και στο GoodDeals.gr
«O συλλέκτης» (1963), το πρώτο μυθιστόρημα του Τζων Φώουλς, τον καθιέρωσε δικαίως στην παγκόσμια λογοτεχνία ως έναν από τους σημαντικότερους πεζογράφους. Η ένταση και το σασπένς που δημιουργεί παραπέμπουν ξεκάθαρα σ’ ένα κορυφαίο θρίλερ, όπου ο θεατής οδηγείται σε μια ύπουλη ταύτιση με τον Κακό και τον Καλό ταυτόχρονα.
Το έργο παρακολουθεί τον Κλεγκ, έναν ανήσυχο και φιλόδοξο νεαρό ταπεινής καταγωγής, που έχασε τους γονείς του μικρός, μεγάλωσε με μια θεία του και την ανάπηρη κόρη της και δεν κατάφερε ποτέ να ενταχθεί κοινωνικά. Μοναδική του διέξοδος η συλλογή πεταλούδων. Όταν θα κερδίσει ένα λαχείο, θ’ απαγάγει και θα φυλακίσει για έναν μήνα τη Μιράντα, μια νεαρή φοιτήτρια Καλών Τεχνών, με την οποία τον χωρίζουν έντονες κοινωνικές διαφορές.
Τα αισθήματα του θεατή εναλλάσσονται, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι σταθερά· εκείνη είναι το θύμα κι εκείνος ο θύτης. Αυτή είναι η βασική δύναμη της αφήγησης του Φώουλς. Ο Κλεγκ είναι ένας άνθρωπος εμμονικός – σχεδόν αμόρφωτος, άσχετος από τέχνη, πολιτική, φιλοσοφία· ένας άνδρας που αρνείται να «διδαχτεί» οτιδήποτε από εκείνη. Η Μιράντα είναι μια λαμπερή πεταλούδα, ταλαντούχα ζωγράφος, συναναστρέφεται καλλιτέχνες – λίγο υπεροπτική, σίγουρα έξυπνη. Στην κανονική ζωή δε θα καταδεχόταν ούτε να τον κοιτάξει. Ωστόσο για ανθρώπους σαν κι αυτόν δεν υπάρχει γιατρειά: ο Κλεγκ θα παραμείνει συλλέκτης για πάντα.
Με αφορμή αυτή την αναγκαστική συνύπαρξη, παρακολουθούμε τη διαμάχη ανάμεσα στις διαφορετικές επιθυμίες και επιδιώξεις των δύο αυτών ανθρώπων, με έμφαση σ’ έννοιες όπως η εμμονή και η εξάρτηση. Ο Φώουλς, πραγματεύεται το θέμα της άσκησης εξουσίας, και στήνει μια μάχη, όπου εκείνος τη δυναστεύει καταργώντας τη σωματική της ελευθερία, ενώ εκείνη του επιβάλλεται με τη νοημοσύνη της.
«Ο συλλέκτης» του Φώουλς είναι ένα λεπτά επεξεργασμένο ψυχογράφημα δύο χαρακτήρων, ένα έντονο θρίλερ με διαρκή υπόγεια ένταση.
