Συντριπτικά στοιχεία μέσω των οποίων αποτυπώνεται η ραγδαία -πλέον- αλλαγή στο κλίμα της Γης, παρουσίασε το Πανεπιστήμιο του Λιντς, αναδεικνύοντας για μία ακόμη φορά την ανάγκη αποφάσεων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που θα προκληθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα. Όπως προέκυψε από την παγκόσμιας κλίμακας έρευνα της επιστημονικής ομάδας, η Γη έχασε πάνω από 28 τρισ. τόνους πάγου από το 1994 έως το 2017, ενώ στο ίδιο διάστημα, ο ρυθμός που λιώνουν οι πάγοι, αυξήθηκε κατά 65% σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα.
Το δε συντριπτικό ποσοστό του πάγου, χάθηκε από τους δύο Πόλους του πλανήτη, γεγονός που αποδεικνύει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ραγδαία αλλαγή στο γήινο κλίμα και επερχόμενες μεγάλες γεωλογικές ανακατατάξεις.
Οι επιπτώσεις από τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν στη Γη, αφορούν τόσο τη στάθμη της θάλασσας, όσο και την άγρια ζωή, αλλά και τις ανθρώπινες κοινότητες, κυρίως στις παράκτιες περιοχές, κατά την πρώτη φάση εκδήλωσης των φαινομένων.
Η μεγάλη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Λιντς
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λιντς πραγματοποίησαν την πρώτη παγκόσμια έρευνα για την απώλεια πάγου, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο ετήσιος ρυθμός απώλειας πάγου αυξήθηκε κατά 65% κατά τη διάρκεια της 23ετούς περιόδου - από 0,8 τρισεκατομμύρια τόνους τη δεκαετία του 90, σε 1,3 τρισεκατομμύρια τόνους ανά έτος.
Οι εξελίξεις οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις απότομες αυξήσεις των απωλειών από τα πολικά φύλλα πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία. Το τήγμα πάγου χρησιμεύει για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο, αυξάνει τον κίνδυνο πλημμύρας σε παράκτιες κοινότητες και θέτει σε κίνδυνο φυσικούς οικοτόπους από τους οποίους εξαρτάται η άγρια ζωή.
«Μελετήσαμε τις απώλειες πάγου σε όλες τις περιοχές. Ο ρυθμός σε Ανταρκτική και Γροιλανδία έχει επιταχυνθεί περισσότερο», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Thomas Slater, του Πανεπιστημίου του Λιντς.
«Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το λιώσιμο των πάγων ακολουθεί πλέον τα χειρότερα σενάρια θέρμανσης του κλίματος που εκτίθενται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή», συμπληρώνει ο ίδιος.
Οι επιπτώσεις από την αύξηση στη στάθμη της θάλασσας
«Η αύξηση της στάθμης της θάλασσας σε αυτήν την κλίμακα θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις στις παράκτιες κοινότητες αυτόν τον αιώνα», συνεχίζει και προσθέτει: «Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες υπήρξε μια τεράστια διεθνής προσπάθεια να κατανοήσουμε τι συμβαίνει σε μεμονωμένα συστατικά στο σύστημα πάγου της Γης. Το μεγάλο πλέγμα από δορυφόρους που μας επιτρέπουν να παρακολουθούμε τακτικά τις τεράστιες και αφιλόξενες περιοχές όπου μπορεί να βρεθεί πάγος, μας άνοιξε την πόρτα για ασφαλή συμπεράσματα. Η μελέτη μας είναι η πρώτη που συνδυάζει αυτές τις προσπάθειες και εξετάζει όλο τον πάγο που χάνεται από ολόκληρο τον πλανήτη».
Αύξηση θερμοκρασίας σε ατμόσφαιρα και ωκεανούς
Σύμφωνα με τον Δρ Slater και τους συναδέλφους του, η αυξανόμενη απώλεια πάγου οφείλεται στην αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και των ωκεανών της Γης, οι οποίες, αντίστοιχα, είναι 0,26°C και 0,12°C ανά δεκαετία, από το 1980.
Η πλειονότητα - 68% - της παγκόσμιας απώλειας πάγου οφείλεται στην ατμοσφαιρική τήξη, ενώ το υπόλοιπο 32% των απωλειών οφείλεται στην τήξη των ωκεανών.
Έρευνα σε 215.000 παγετώνες
Η έρευνα της ομάδας κάλυψε 215.000 παγετώνες που απλώνονται σε όλο τον πλανήτη, τα πολικά φύλλα πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, τα παγόβουνα που αιωρούνται γύρω από την Ανταρκτική και τον θαλάσσιο πάγος που παρασύρεται στην Αρκτική και τους Νότιους Ωκεανούς.
«Η απώλεια θαλάσσιου πάγου δεν συμβάλλει άμεσα στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά έχει έμμεση επιρροή», δήλωσε ο γεωλόγος Isobel Lawrence, επίσης από το Πανεπιστήμιο του Λιντς.
«Ένας από τους βασικούς ρόλους του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής είναι να αντικατοπτρίζει την ηλιακή ακτινοβολία πίσω στο διάστημα, βοηθώντας στη διατήρηση της χαμηλής θερμοκρασίας στην Αρκτική», τόνισε και πρόσθεσε: «Καθώς ο θαλάσσιος πάγος συρρικνώνεται, περισσότερη ηλιακή ενέργεια απορροφάται από τους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα, με συνέπεια η Αρκτική να θερμαίνεται γρηγορότερα, από οποιοδήποτε άλλο σημείο στον πλανήτη. Όχι μόνο επιταχύνει το λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου, αλλά επιδεινώνει την τήξη των παγετώνων και των φύλλων πάγου που προκαλεί την άνοδο της στάθμης της θάλασσας».
Για κάθε εκατοστό αύξησης στη στάθμη, κινδυνεύουν ένα εκατ. άνθρωποι
Οι ειδικοί έχουν εκτιμήσει ότι για κάθε εκατοστό αύξησης της στάθμης της θάλασσας, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν να εκτοπιστούν από τις πατρίδες τους.
«Εκτός από τη συμβολή στην παγκόσμια μέση αύξηση στη στάθμη της θάλασσας, οι παγετώνες των βουνών είναι επίσης κρίσιμοι ως πόροι γλυκού νερού για τις τοπικές κοινότητες», δήλωσε ο εκ των επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας Inès Otosaka. «Η υποχώρηση των παγετώνων σε όλο τον κόσμο είναι επομένως ζωτικής σημασίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο», πρόσθεσε.
Τα πλήρη ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Cryosphere. anatakti
