«Αισθάνομαι άνετα με το νυχτικό και τις παντόφλες μου, πίνω νερωμένο καφέ, καπνίζω, δεν πάω σε δεξιώσεις με ένα ποτήρι νερό στο χέρι και να λέω ανοησίες, δεν έχω Φιλιππινέζα, ρόλεξ και BMW. Αγαπώ τους φίλους μου, τους σκύλους μου, τις αναμνήσεις μου, τις ρυτίδες μου, τους θεατρίνους και τα ταξίδια. Θέλω να γεράσω, γιατί σημαίνει ότι θα έχω ζήσει (δεν γερνάνε όσοι πεθαίνουν νέοι). Για το θάνατο αδιαφορώ, γιατί δεν θα είμαι εκεί»: Δεν υπάρχει καλύτερη περιγραφή της Μάρθας Καραγιάννη από αυτή που έκανε η ίδια για τον εαυτό της, το 2001, μέσα σε λίγες μόνος προτάσεις, στην αυτοβιογραφία της με τον χαρακτηριστικό τίτλο « Ο έρωτας μωρό μου είναι γλέντι» (εκδόσεις Άγκυρα). Μια περιγραφή αυθόρμητη και ειλικρινής, δύο χαρακτηριστικά που συνόδευαν σε όλη την πορεία της ζωής της την αγαπημένη ηθοποιό, που έφυγε σήμερα, λίγο πριν συμπληρώσει τα 83 της χρόνια, προκαλώντας συγκίνηση σε όλους όσοι είτε την γνώρισαν από κοντά είτε την αγάπησαν μέσα από τους δεκάδες, πασίγνωστους κινηματογραφικούς ρόλους της.
Η Μάρθα Καραγιάννη ήταν, αναμφισβήτητα, εξαιρετικά δημοφιλής και αγαπητή. Όχι μόνον στους άνδρες, γεγονός αναμενόμενο λόγω της εντυπωσιακής εξωτερικής της εμφάνισης, αλλά και στις γυναίκες. Γιατί η Καραγιάννη, που έλαμπε και γοήτευε με τις υπέροχες καμπύλες της στα χορευτικά των ελληνικών ταινιών, φορώντας εκείνα τα περίφημα «γυμνά» κοστούμια με τα φτερά, είχε μια ομορφιά γήινη, προσιτή και μπορούσε να μεταμορφώνεται, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από σταρ και sex symbol, σε κορίτσι της διπλανής πόρτας.
Ένα κορίτσι με ποντιακή καταγωγή, που μεγάλωσε στο Κεραστίνι κι αυτό που λαχταρούσε από μικρή ήταν να χορεύει. «Ο χορός ήταν πάντα μέσα μου, στο αίμα μου» συνήθιζε να λέει στις συνεντεύξεις της εξηγώντας το λόγο που οδήγησε τα βήματά της στο σανίδι του Μπαλέτου της Λυρικής Σκηνής, από τα οκτώ της κιόλας χρόνια.
Παρόλα αυτά αποδείχτηκε πως ήταν πολλά παραπάνω από μια καλή χορεύτρια. Αυτό το πανέμορφο, μελαχρινό κορίτσι, με το έντονο βλέμμα, την αστείρευτη ενέργεια και τον αρσενικό τσαμπουκά, ήταν φτιαγμένο για προσελκύσει πάνω του φώτα, πολλά φώτα. Ήταν λοιπόν θέμα χρόνου να την ανακαλύψει κάποιος, να την πιάσει από το χέρι και να της ανοίξει νέους ορίζοντες που θα την οδηγήσουν σε καινούργιους, μεγάλους καλλιτεχνικούς δρόμους.
Η σταρ των κινηματογραφικών μιούζικαλ
Κι αυτός ο κάποιος ήταν ο Γιάννης Δαλιανίδης. Η κινητήριος δύναμη πίσω από το φαινόμενο Μάρθα Καραγιάννη, εκείνος που τήν καθιέρωσε ως βασίλισσα των κινηματογραφικών μιούζικαλ και της χάρισε δεκάδες δημοφιλής ρόλους που παραμένουν μέχρι σήμερα διαχρονικοί. Ποια από τις ταινίες τους να πρωτοθυμηθεί κανείς; Από τα «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Κάτι να καίει», «Κορίτσια για φίλημα» και «Ραντεβού στον αέρα» μέχρι τα «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Νύχτα γάμου», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Γοργόνες και μάγκες», ήταν όλες τους υπέροχες. Κινηματογραφικά μανιφέστα αθωότητας, χαράς, γέλιου, ταλέντου, ομορφιάς που «προίκισαν» με όμορφες αναμνήσεις γενιές και γενιές.
Η Μάρθα Καραγιάννη με την Μαίρη Χρονοπούλου στην ταινία «Μια Κυρία στα μπουζούκια»
Κι ήταν τόσο έντονο το εκτόπισμα της κινηματογραφικής της παρουσίας που κατάφερνε να κλέβει την παράσταση ακόμη κι ως υπηρέτρια ή γκαρσόνα νησιώτικης ταβέρνας στο πλευρό της εντυπωσιακής και αεικίνητης Μαίρη Χρονοπούλου, βάζοντας γκολ μέσα στο χλιδάτο σαλόνι της αριστοκράτισσας κυρίας της και τραγουδώντας με απίστευτο μπρίο « Ο άντρας που θα παντρευτώ» με ατημέλητα κοτσιδάκια και φορώντας ποδιά!
Η ίδια πίστευε πολύ στη δύναμη της κωμωδίας. Παρότι υποδύθηκε και δραματικούς ρόλους στο σινεμά, με πιο χαρακτηριστικό αυτόν στο «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» του Νίκου Φώσκολου, θεωρούσε τις κωμωδίες ως τις πιο επικίνδυνες υποκριτικά αποστολές: «Δεν θεωρώ κανένα δραματικό ηθοποιό καλύτερο από κωμικό. Οι μεγαλύτεροι ηθοποιοί είναι οι κωμικοί. Εγώ εκτιμώ έναν ηθοποιό για το πώς παίζει, όχι για το τι παίζει» δήλωνε με νόημα.Η Μάρθα Καραγιάννη με τον Κώστα Καζάκο στην δραματική ταινία «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα»Παρότι αφοπλιστικά ειλικρινής και αυθόρμητη, η Μάρθα Καραγιάννη διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με όλους σχεδόν τους ηθοποιούς με τους οποίους είχε βρεθεί στο θεατρικό σανίδι, το οποίο επίσης υπηρέτησε επί μακρόν, αλλά και στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη. Πέρα από το κινηματογραφικό της έτερον ήμισυ που ήταν για δεκαετίες ο Κώστας Βουτσάς, με τον οποίον τήν έδενε μια συγγενική σχεδόν σχέση, ήταν εξαιρετικά αγαπητή σε όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές, από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τη Ζωή Λάσκαρη και τη Τζένη Καρέζη, μέχρι τον Νίκο Κούρκουλο, τον Ντίνο Ηλιόπουλο, τον Κώστα Χατζηχρήστο και στον Βασίλη Αυλωνίτη. Υπήρξε για όλους η Μαρθούλα τους.
Οι έρωτες της ζωής της
Η Μάρθα Καραγιάννη είχε μια δική της, μοναδική και σπάνια φιλοσοφία όσον αφορά στις σχέσεις της με τους ανθρώπους. Εκείνους που αγαπούσε συνειδητά, και ζούσε μαζί τους, τούς χάριζε και μια ξεχωριστή, ισόβια θέση στην καρδιά της. Και διατηρούσε την επαφή μαζί τους ακόμη και όταν η ζωή τούς οδηγούσε σε διαφορετικά μονοπάτια.
Έτσι συνέβη με τον πρώτο μεγάλο της έρωτα, τον γοητευτικό και περιζήτητο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Δημήτρη Στεφανάκο, Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1959, σε μια κοινή παρέα, και παρότι η πρώτη τους επαφή διακατεχόταν από έναν εκατέρωθεν σνομπισμό, ο έρωτας ανάμεσά τους δεν άργησε να φουντώσει. Ο Μίμης, όπως τον αποκαλούσε η Μάρθα, μάλιστα, παράτησε για χάρη της όλες τις φανατικές του θαυμάστριες που ξεροστάλιαζαν στις κερκίδες και τις θύρες του γηπέδου για να του κλέψουν ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο ή και να τον διεκδικήσουν δυναμικά.Η Μάρθα Καραγιάννη στο γάμο της με τον Μίμη ΣτεφανάκοΗ έντονη αυτή σχέση όμως, δυστυχώς, σκιάστηκε από μια τραγωδία που έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα τη ζωής της. Τον θάνατο του μωρού που απέκτησαν, μόλις τρεις ημέρες μετά τη γέννησή του. Συντετριμμένη από τη σφοδρή απώλεια, χρειαζόταν χρόνο για να πενθήσει μέχρι να σταθεί ξανά στα πόδια της. Κι αυτό είχε την ανάγκη να το κάνει μόνη: «Έκλαψα πολύ για αυτό, υπέφερα, έπεσα σε κατάθλιψη. Δεν ήθελα τίποτα! Δεν ήθελα κανέναν, ούτε να με παρηγορήσει, ούτε να μου απαλύνει τον πόνο. Ούτε καν τον άντρα μου. Αισθάνθηκα ένα απίστευτο κενό και μια εσωτερική μοναξιά. Ένα συναίσθημα που είμαι σίγουρη πως το καταλαβαίνουν μόνο οι γυναίκες που έχουν ζήσει μια παρόμοια εμπειρία. Εκείνο που ήθελα τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν να μείνω μόνη μου. Καταλαβαίνω τώρα πια πως ήταν πολύ σκληρή απόφαση, τόσο για μένα όσο και για τον Μίμη, αλλά έτσι ένιωσα. Ήταν αναμφισβήτητα η πιο τραυματική εμπειρία της ζωής μου» είχε εξομολογηθεί η ίδια.Η Μάρθα Καραγιάννη και ο Βασίλης Κωνσταντίνου έζησαν μαζί για 12 χρόνια και παρέμειναν στενοί φίλοι μέχρι το τέλος της ζωής τους
Ο έρωτας, όμως, θα τής ξαναχτυπήσει την πόρτα και θα έρθει, για μία ακόμη φορά, από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Είναι ο άσσος του Παναθηναϊκού Βασίλης Κωνσταντίνου με τον οποίο θα πορευτεί στη ζωή για δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Μπορεί οι δυο τους να μην έφθασαν ποτέ στα σκαλιά της εκκλησίας αλλά η σχέση αγάπης που τούς έδενε ήταν τόσο δυνατή και ουσιαστική που συνεχίστηκε και μετά τον χωρισμό τους: «Δεν γίνεται να μισήσεις κάποιον που έχεις αγαπήσει πολύ» δήλωνε με έμφαση η ίδια, χρόνια αργότερα.
Γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη, συνειδητοποιημένη, χορτασμένη η Μάρθα Καραγιάννη πορεύτηκε χωρίς σύντροφο για πολλά χρόνια, έχοντας όμως πάντα στο πλευρό της την στενή της φίλη Ντόρα Ντούμα που ήταν πάντα εκεί, στα καλά και στα δύσκολα. Ζούσε, γελούσε, επικοινωνούσε με τον κύκλο των ανθρώπων που η ίδια είχε επιλέξει, ταξίδευε ασταμάτητα και δεν είχε απωθημένα, αισθανόταν πλήρης: «Τα έχω κάνει όλα πολύ. Τα χόρτασα. Σειρά έχουν πια οι νεότεροι. Έχω ζήσει επτά ζωές σε μία»!
