Συγκέντρωση και πορεία θα πραγματοποιήσουν σήμερα το απόγευμα άτομα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο πανελλαδικής δράσης αλληλεγγύης στις καταλήψεις, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο».
Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στις 18.00 το απόγευμα στην Καμάρα κι αναμένεται να ακολουθήσει πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
Η εξέγερση του Δεκέμβρη σήμανε συναγερμό στα επιτελεία της εξουσίας. Η προσαρμογή της κρατικής στρατηγικής σε συνθήκες κρίσης αλλά και μαχητικής λαϊκής αντίστασης διαμόρφωσε το δόγμα του ολοκληρωτικού ελέγχου και της προληπτικής αντιεξέγερσης. Η κλιμάκωση της κρατικής τρομοκρατίας συμπεριέλαβε μια σειρά από διαδικασίες: την άνοδο του φασισμού/ναζισμού, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τις δολοφονίες τους στα σύνορα, την ολοκληρωτική υποτίμηση των ζωών των εργαζομένων, τη διάλυση της δημόσιας υγείας, τους νόμους περιστολής των διαδηλώσεων και των απεργιών, τον έλεγχο της ζωής στα πανεπιστήμια και πολλά ακόμη. Αιχμή της κατασταλτικής δράσης του κράτους αποτελεί και η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους και το αναρχικό κίνημα. Η τωρινή κυβέρνηση συνεχίζοντας και αναβαθμίζοντας το έργο όλων των προηγούμενων εξέθεσε τις προθέσεις της αρχικά με το τελεσίγραφο Χρυσοχοΐδη για την επίθεση στο σύνολο των κατειλλημένων χώρων. Όταν κατάλαβε ότι η στρατηγική της ενιαίας επίθεσης παρήγαγε πολύ περισσότερη συσπείρωση απ’ ότι φόβο την εγκατέλειψε, άλλαξε προϊστάμενο στο υπουργείο καταστολής και επιδόθηκε σε σταδιακά χτυπήματα ανά την επικράτεια.
Η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι προφανής και γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρη όταν αντιλαμβάνεται κανείς σε ποιόν απευθύνεται εν όψει εκλογών – αποκλειστικά στην άκρα δεξιά και στα πιο οπισθοδρομικά τμήματα της κοινωνίας αυτά που βρίσκονται μακριά από οποιαδήποτε διαδικασία κοινωνικής κινητοποίησης και ενημερώνονται αποκλειστικά από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Κομμάτι αυτής της επίθεσης αποτέλεσε και η εκκένωση της κατάληψης μας «Mundo Nuevo» τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Νοέμβρη, λίγες μέρες μετά το πέρασμα των 7 χρόνων που δημιουργήθηκε και λίγες μέρες επίσης πριν την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη.
Λέγεται πολλές φορές ότι αυτά τα χτυπήματα γίνονται αποκλειστικά για να χαϊδευτούν τα αυτιά των ακροδεξιών ή για να αλλάξει η ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας και να τραβηχτούν τα βλέμματα μακριά από τις υποκλοπές, τα σκάνδαλα, τις εξώσεις, τις εταιρείες off shore των βουλευτών, την εμπλοκή τους σε δίκτυα παιδεραστίας και πολλά άλλα θαυμαστά που έχουν έρθει στην επιφάνεια ξανά το τελευταίο διάστημα. Ακόμη κι αν κάτι τέτοιο ισχύει σε μερικό βαθμό κατά την άποψή μας αυτά αποτελούν μόνο δευτερεύουσες συνέπειες και καθόλου την αιτία που εξηγεί το μένος των διωκτών. Το κράτος επιτίθεται στις καταλήψεις γιατί αυτές είναι δομές αγώνα που υποστηρίζουν έμπρακτα και δυναμικά τις ταξικές και κοινωνικές αντιστάσεις, διαμορφώνουν συνειδήσεις, δίνουν χώρο και τρόπο σε τμήματα της νεολαίας και άλλων κοινωνικών ομάδων να εκφραστούν, να κοινωνικοποιηθούν, να αγωνιστούν. Αποτελούν πολύ μεγάλο πολιτικό πρόβλημα για την κάθε κυβέρνηση, μια ανοιχτή πληγή στον θεσμό της ιδιοκτησίας πάνω στον οποίο βασίζεται το κράτος και ο σημερινός καπιταλιστικός κόσμος.
Γράφουμε πολύ συχνά για το τι είναι οι καταλήψεις και αναφερόμαστε στις βιβλιοθήκες, το θέατρο, το σινεμά, τις εκδηλώσεις, τις συναυλίες και άλλα πολλά. Και όντως φυσικά είναι και όλα αυτά. Πως άλλωστε θα μπορούσαν να υπάρχουν κοινωνικοί αγωνιστές χωρίς τα τραγούδια, τις παραστάσεις, τις ομιλίες και τα βιβλία τους; Όσο έχουμε ταυτίσει την καθημερινή μας ζωή με τον ίδιο τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητα. Όπως και το γεγονός ότι η Mundo Nuevo υπήρξε και κυριολεκτικά το σπίτι αρκετών από εμάς που ζούσαμε μέσα στο σπίτι. Ωστόσο πέραν τούτων η Mundo Nuevo είναι το μεγάλο σπίτι του Οργανωμένου Αναρχισμού, είναι η πολιτική στέγη των σχεδιασμών μας για την οργάνωση της αντίστασης, για την αποτελεσματικότερη παρέμβαση μας με σκοπό την ανατροπή του υφιστάμενου σχηματισμού εξουσίας. Μέσα στον κατειλημμένο χώρο διαμορφώσαμε την αντίληψή μας για την πάλη μας, την παρέμβαση στα κοινωνικά πεδία, οργανώσαμε τη δράση μας στα πανεπιστήμια, προωθήσαμε τις μαθητικές πρωτοβουλίες, υποστηρίξαμε τις εργατικές αντιστάσεις, αποφασίσαμε την εξάπλωση μας στις γειτονιές. Έτσι συμβάλαμε στα μεγάλα ξεσπάσματα όπως των φοιτητών στην κατειλημμένη πρυτανεία, έτσι διοργανώσαμε το 3ο ελευθεριακό φεστιβάλ που αποτέλεσε τόσο μεγάλο μπελά για την κυβέρνηση που αποφάσισε να το διαλύσει με κίνδυνο να σκοτώσει ανθρώπους που παρακολουθούσαν τις συναυλίες του. Από τις ζυμώσεις με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες έγινε κατορθωτό οι μαυροκόκκινες σημαίες της Αναρχίας να μη λείπουν ποτέ από καμιά κινητοποίηση τα τελευταία χρόνια, ενόσω τα ελευθεριακά μπλοκ πυκνώνουν ολοένα και περισσότερο, τόσο που οι ευάριθμες και ενισχυμένες δυνάμεις καταστολής να μην μπορούν να τα περικυκλώσουν, να τα εξοντώσουν.
Όπως δεν μπορούν να εξοντώσουν κι εμάς. Ό,τι σπείραμε τόσα χρόνια μέσα στη Mundo Nuevo έχει ήδη καρπίσει. Το λένε όλες οι διαδηλώσεις, για τον Παύλο και τον Αλέξη, για τη 17 Νοέμβρη και τη γυναικεία απελευθέρωση, για την ακρίβεια, τις απεργίες που μάχονται, τους φοιτητές που παλεύουν. Αυτά τα ξέρουν πολύ καλά οι κρατικοί ταγοί και οι κυβερνητικοί απολογητές, γνωρίζουν ότι είναι το ριζοσπαστικό και το αναρχικό κίνημα, οι από τα κάτω αντιστάσεις που τους έθεσαν σοβαρά εμπόδια στη διαδικασία καταστροφής και λεηλασία των ζωών μας, όσο δεν το έπραξε κανένα κόμμα, καμιά αξιωματική ή άλλη αντιπολίτευση. Η Νέα Σμύρνη, η κατειλημμένη Πρυτανεία του ΑΠΘ, οι μεγάλες διαδηλώσεις και η επαφή χιλιάδων ανθρώπων με ριζοσπαστικές πολιτικές και δράσεις τους ταρακούνησε και τους τρόμαξε ξανά. Και είναι πάλι το φάντασμα του Δεκέμβρη που πρέπει να ξορκίσουν. Γι’ αυτό μας χτυπάνε.
Ναι, ασφαλώς είχαμε και έχουμε πάντα έναν καινούργιο κόσμο στις καρδιές μας, αλλά δεν βρίσκεται μονάχα εκεί. Αλλά σε όσα έχουμε φτιάξει ήδη, σε όσα έχουν ήδη δημιουργηθεί και πάρει τον δρόμο τους μέσα στο απέραντο ποτάμι της ορμητικής ελευθερίας που ονομάζουμε Αναρχία. Νέοι και παλιοί σύντροφοι και συντρόφισσες συνεχίζουν αδιάκοπα την πάλη και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε κι εμείς ασφαλώς. Πρώτα και κύρια διεκδικώντας πίσω τη Mundo Nuevo. Ο αγώνας για την ανάκτηση μόλις έχει αρχίσει και καλούμε όλο το κίνημα πανελλαδικά αλλά και στο εξωτερικό να στηρίξει αυτήν την υπόθεση, γιατί δεν αφορά μόνο εμάς αλλά ολόκληρο το ριζοσπαστικό, αναρχικό και καταληψιακό κίνημα. Προειδοποιούμε ταυτόχρονα τον Δήμο Θέρμης να μην συντρέξει, να μην γίνει ο κουβαλητής της κυβέρνησης της βίας και του αυταρχισμού και να βγάλει από το μυαλό του σκέψεις περί δήθεν «αξιοποίησης», οι οποίες πέραν των υπολοίπων αποτελούν και προφανή ψεύδη, όταν οι ίδιες οι αστυνομικές αρχές έχουν προβεί ήδη σε σοβαρές ζημιές στο κτήριο, ενώ το έχουν απομονώσει πλήρως με τόνους λαμαρίνας.
Καλούμε όλες τις ριζοσπαστικές οργανώσεις, τις ομάδες και συλλογικότητες, γυναικείες πρωτοβουλίες, εργατικά σωματεία, φοιτητικά σχήματα και συλλόγους, μαθητικές συσπειρώσεις να βγάλουν ανακοινώσεις καταδίκης της εισβολής και της εκκένωσης, καλούμε όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους της πόλης να σταθούν στο πλευρό μας, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και επιβολή. Δεν υποχωρούμε ποτέ – Η νίκη θα είναι δική μας.
Υ.γ. Σαράντα τέσσερα (44) πανό είπαν οι μπάτσοι βρήκανε μέσα στη Mundo Nuevo. Τίποτε δηλαδή, ούτε το ένα χιλιοστό από όσα έχουμε κάνει για να βρεθούμε δίπλα στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου.
Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: seleo.gr
