Οι «τίτλοι τέλους» για τον Μπάμπη Βωβό, τον αποκαλούμενο και «βασιλιά των γυάλινων πύργων», έπεσαν το Σάββατο 13 Ιουλίου, γράφοντας τον επίλογο μιας πορείας που κράτησε 91 χρόνια και είχε απ΄ όλα…
Ήταν το τέρμα μιας προσωπικής διαδρομής γεμάτης σκληρό αγώνα, μεγάλες επιτυχίες, δόξα και χρήμα, αλλά, από ένα σημείο και μετά, μόνο με το άγαρμπο συναίσθημα της πτώσης, με οικονομικές περιπέτειες, χρέη, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Φέτος, μια χρονιά ορόσημο, καθώς συμπληρώθηκαν τα «γενέθλια» των 50 χρόνων από την ίδρυση της εταιρείας του, εκείνος πέρασε στην αιωνιότητα.
Τα πρώτα βήματα
Ο Μπάμπης Βωβός ανήκει στην κατηγορία των αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών. Δεν προήλθε από μια οικονομικά ισχυρή οικογένεια, ούτε κληρονόμησε κάποια εταιρεία. Αντίθετα, η αφετηρία του ήταν από τα Φιλιατρά, όπου γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου του 1933, σε μια οικογένεια με οκτώ παιδία που έδινε τη μάχη της επιβίωσης στο δύσκολα χρόνια του Μεσοπολέμου. Έτσι, έμαθε από πρώτο χέρι ότι για να ξεφύγει από την τότε «καταχνιά» της ελληνικής επαρχίας, έπρεπε να βάλει υψηλούς στόχους και να τους πετύχει με κάθε τρόπο. Αυτό και έκανε, αγνοώντας την προτροπή των γονιών του να γίνει αγροφύλακας ή χωροφύλακας προκειμένου να εξασφαλίσει ένα σίγουρο εισόδημα.
Το οικόπεδο στα Φιλιατρά
Με αυτοπειθαρχία, στοχοπροσήλωση και σκληρή μελέτη κατάφερε να μπει στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου. Χωρίς την οικονομική δυνατότητα για κάτι καλύτερο, μένει σε ένα μικρό δωμάτιο στην Αθήνα μαζί με τη μία από τις αδελφές του και πριν ακόμη την αποφοίτησή του πιάνει δουλειά ως δόκιμος Πολιτικός Μηχανικός στο γραφείο «Νικολαϊδης & Καλφόπουλος».
Το 1957, μόλις στα 24 χρόνια του, στήνει το πρώτο επιχειρηματικό εγχείρημα μαζί με τους Μυκονιάτες εργολάβους Γιάννη Ζουγανέλη και Παναγιώτη Φαμέλη, την «Φαμέλης-Ζουγανέλης-Βωβός Ο.Ε.». Εκείνος ανέλαβε το επιστημονικό κομμάτι, με την εκπόνηση μελετών κ.α. και οι συνεταίροι του, που γνώριζαν καλά το «νησί των ανέμων», πολύ πριν αποκτήσει τη μετέπειτα αίγλη του, εντόπιζαν τα οικόπεδα και προχωρούσαν στην κατασκευή και τις αγοραπωλησίες σπιτιών. Αυτή η πρώτη εταιρεία ήταν αναμφίβολα ο «βατήρας» που του έδωσε τους πόρους και τη δυνατότητα να βλέπει πιο μακριά και σίγουρα πιο ψηλά.
Έτσι, το 1974, με τη χώρα να αλλάζει «σελίδα» βγαίνοντας από την επτάχρονη περιπέτεια της δικτατορίας, άλλαξε και εκείνος «σελίδα» στην καριέρα του βάζοντας τα θεμέλια της «Μπάμπης Βωβός Διεθνής Τεχνική».
Οι «ουρανοξύστες»
Διψασμένος για νέες γνώσεις και εμπειρίες στο αντικείμενό του ταξίδεψε πολύ τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Αμερική. Όταν πήγε στις ΗΠΑ εντυπωσιάστηκε από τους ουρανοξύστες, που εκεί «φύτρωναν σαν τα μανιτάρια», διαβλέποντας την ευκαιρία να μεταφέρει κάτι αντίστοιχο, στα μέτρα της ελληνικής πραγματικότητας.
Έτσι, αποφάσισε ότι το μεγάλο του «στοίχημα» ήταν να δημιουργήσει τους δικούς του «ουρανοξύστες» επί ελληνικού εδάφους. Και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε ανατρέποντας τα δεδομένα στην αγορά του εμπορικού real estate ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’70.
Εκμεταλλευόμενος τη μεταφορά του συντελεστή δόμησης, ξεκίνησε το φιλόδοξο πλάνο για το Atrina Center (από τα αρχικά των ονομάτων των παιδιών του, Άρη, Τριάδας και Ναταλίας), σε σχέδια του σπουδαίου Ιωάννη Βικέλα, αλλά με τη συνδρομή επίσης Αμερικανών και Ιταλών αρχιτεκτόνων.
Το Atrina Center ολοκληρώθηκε το 1978, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για τα ψηλά κτίρια στην Ελλάδα, αλλά και τη μορφή της Λεωφόρου Κηφισιάς. Αποτελείται από δύο κτίρια, το ένα με πρόσοψη στη Λ. Κηφισίας και το δεύτερο (πύργος) είναι ύψους 80 μέτρων και περιλαμβάνει 18 ορόφους.
Θεωρείται το πρώτο υψηλών αισθητικών προδιαγραφών συγκρότημα από υαλοπετάσματα, τα οποία έδωσαν την γυάλινη φιμέ εικόνα του «ουρανοξύστη» εκτός ιστορικού κέντρου.
Το Atrina Center σταδιοδρόμησε και στην τηλεόραση καθώς «υποδύθηκε» την περίφημη Giant του Γιάγκου Δράκου, στα χιλιάδες επεισόδια του δημοφιλούς τηλεοπτικού σήριαλ «Λάμψη».
Μετά τον πρώτο «ουρανοξύστη» των βορείων προαστίων και με τη χώρα να έχει γυρίσει για μια ακόμη φορά «σελίδα» το 1981, μπαίνοντας στην περίοδο της «Αλλαγής» και της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, ο Μπάμπης Βωβός εκμεταλλεύτηκε τη μεταφορά συντελεστή δόμησης και το εργαλείο της αντιπαροχής, στήνοντας τα επόμενα εμπορικά συγκροτήματα του «Agora» το 1987, του «Polis» το 1995, του «Monumental Plaza» το 1999.
πηγή:protothema.gr
Σου άρεσε το άρθρο που μόλις διάβασες;
Εάν ναι βοήθησε μας με το να το κοινοποιήσεις στους φίλους σου.
Για άρθρα που αναδημοσιεύονται και αναγράφεται η πηγή τους, ουδεμία ευθύνη φέρει το SalonikaPlus.gr, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
